Eddy Menting: 'Ik hou van deze plek'
Eddy Menting (64) is Arnhemmer van origine, maar inmiddels helemaal thuis in Zevenaar. Bijna dertig jaar lang werkte bij de Turmac, sinds vijf jaar is hij Manusje-van-alles op Landgoed Huis Sevenaer. Een portret van een buitenmens én doener.
Al in 2009 werkte Eddy Menting na de sluiting van de Turmac een jaar op vrijwillige basis in Deelhoven, de moestuin. In 2014 kwam hij aan de andere kant van de muur terecht. "Algemeen onderhoud, bestrijding van de berenklauw, de afrastering van de weides, technische klusjes, ik doe van alles." Lachend: "Als het maar met m'n handen is." Zijn motivatie: "Ik heb geen hekel aan werken en ik doe het landgoed er een groot plezier mee. Ik hou van deze plek zoals het is." Drie dagen per week, op maandag, donderdag en vrijdag, steekt hij de handen uit de mouwen op het terrein. Samen met elf andere vrijwilligers vormt hij de buitenploeg. Daar waar het werk van de anderen stopt, gaat Eddy altijd nog even door. "Ik zie dingen die moeten gebeuren, ik hoef niet gestuurd te worden. Ik pak zaken gewoon aan als het nodig is, ik ben een echte doener. Ik bemoei me weinig met de tuinderij, maar als er niets meer te doen is, dan pak ik de schoffel en ook bij de fysiek zwaardere klussen in de tuin help ik graag mee." En dat voor iemand die ooit de banketbakkersopleiding volgde. Banketbakker werd uiteindelijk niet zijn roeping, met dank ook aan zijn vader. "Hij was een echte handenarbeidman. 'Met je handen moet je het verdienen' zei hij altijd en hij gaf aan dat ik meer zaken onder de knie moest proberen te krijgen.' Dat advies heb ik me ter harte genomen. Timmeren, metselen, je wordt steeds handiger." Geen grootspraak, zo is Menting de geestesvader van de vrijwilligersruimte. Eigenhandig timmerde hij in oktober van vorig jaar de vrijwilligersruimte in de voormalige paardenstal in het koetshuis in elkaar, een gezellige plek met een keukentje. "Eddy's place noemen ze het", lacht hij.