Patricia Timessen en Xandra Delleman, voor altijd collega's
De voormalige productiehal, HAL12, naast het gemeentehuis in Zevenaar wordt omgedoopt tot podium voor samenwerking en ontmoeting. Verschillende organisaties bieden samen op deze plek straks sociale, educatieve en culturele programma's aan. Op deze unieke locatie hebben veel mensen uit de hele regio gewerkt en zij koesteren herinneringen aan een mooie tijd en dierbare ontmoetingen. Hun persoonlijke verhalen willen we niet vergeten, maar juist vastleggen.
Ze fietsen er meteen maar een oneliner in: "De afdeling T&D, Training en Development is naar ons vernoemd, Timessen en Delleman." De toon is gezet. Goedmoedig met volop humor. "Net als in de Turmac-tijd" zegt Patricia.
Patricia Timessen en Xandra Delleman werkten 14 jaar in een duobaan bij Training & Development. Dè plek waar alles rond studies, opleidingen en trainingen werd geregeld. Eén functie ingevuld door twee parttimers was in die tijd niet alledaags. Patricia: "Het liep als een tierelier. Bij het wisselen van de wacht was er een korte overdracht en alle wetenswaardigheden schreven we in een logboek. Maar belangrijker nog, we voelden elkaar feilloos aan, dachten over werk gerelateerde zaken hetzelfde en wilden alles delen. Voeg humor toe en voilà de sfeer van T&D. Toen het doek viel was de verwachting ooit nog zo'n mooie werksituatie terug te krijgen nihil. Maar bij Pro Persona, waar ik functioneel beheerder HR ben, bofte ik opnieuw. En weer is er een Xandra!"
Is het tegenwoordig rozengeur en maneschijn, na het ontslag in 2009 belandde Patricia in een zwart gat. "In totaal heb ik 32 jaar bij Turmac/BAT gewerkt, ook nog 11 jaar bij Tabakbewerking en 6 jaar bij Inkoop, Ik had er graag mijn pensioen gehaald. Met pijn in mijn hart zat ik ineens acht maanden thuis. Het gemis van werk, collega's, de sfeer en natuurlijk Xandra deed zeer. Vanuit het persoonlijk opleidingsbudget dat we bij ontslag meekregen volgde ik een opleiding binnenhuisarchitectuur. Het verzachtte iets de pijn."
Zak met studiegeld
Ook Xandra die een jaar eerder dan Patricia vertrok, benutte de zak met studiegeld ten volle. "De opleiding visagie die ik volgde was een bewuste keuze. Je komt letterlijk en figuurlijk dicht bij iemand en die intimiteit is voor mij belangrijk. Het leidde me daarnaast iets af van het ontslag. Op dit moment staan mijn visagie-activiteiten wat op een waakvlammetje, al blijft het me boeien." Na wat omzwervingen ging Xandra, inmiddels 8 jaar geleden, aan de slag bij Waterschap Rijn & IJssel. "Ik noem mijzelf een interne ZZP'er, heb namelijk al op verschillende units gewerkt. Het stroomlijnen van administratieve processen en het organiseren van events ligt mij goed. Onze dijkgraaf Hein Pieper is gedurende twee jaar voorzitter van de Gelderse Waterschappen. Daar komen vergaderingen, buitenlandse reizen en excursies uit voort. Werk dat naadloos aansluit bij mijn creatieve inslag en mijn behoefte om met mensen te werken."
Vooruitstrevend
Xandra: "In mijn Turmac-jaren was ik er nooit zo mee bezig, pas achteraf realiseerde ik me hoe vooruitstrevend Turmac/BAT was. Het bedrijf liep 20 jaar voor op de meeste andere ondernemingen. Allerlei geavanceerde systemen, werknemers van buiten Zevenaar die werden opgehaald, gratificaties, parttimers, voor Turmac/BAT allemaal de normaalste zaak van de wereld. Als geen ander begreep het bedrijf dat tevreden werknemers de beste krachten zijn.
En wat ons betreft, Patricia en ik hadden een geweldige tijd en zijn voor altijd collega's, ook al werken we niet meer samen."