Beschieting op de dijk in Babberich
Aangepast uit "Old Senders Ni-js"
Babberich doorstond redelijk ongeschonden de bezettingsjaren. Het laatste jaar verliep echter anders dan de jaren daarvoor. Een gebeurtenis die veel indruk maakte was de beschieting door Engelse jagers op 5 september 1944 op de dijk in Babberich, van alle Duitse voertuigen die zich daar op dat moment bevonden. Oud-inwoners van Babberich herinneren zich deze gebeurtenis nog steeds goed. Lies Buiting-Gieling: "We hebben tijdens die schietpartij met z'n allen in de kelder gestaan. Er waren vele doden en gewonden en diegenen die nog leefden kwamen allemaal door het bos naar ons huis." Tinus Elfrink, toen bewoner van een huis dat vlak aan de dijk staat: "Het waren niet veel vliegtuigen, ik denk drie of vier. Op de dijk bevonden zich ook Rijksduitsers. Duitsers kwamen de dijk af en verscholen zich onder de bomen in het bos aan de dijk. Ons huis bleef bij deze beschieting gespaard." Jan Kruitwagen: "Ik zag vliegtuigen boven ons cirkelen. Kort na de beschieting ging ik kijken. Ik zag veel voertuigen. Veel doden." Marie Reijmer, woonde destijds ook vlak aan de dijk: "Eerst zag ik een hele stroom voertuigen voorbij komen. Toen later kwamen er vliegtuigen, het waren er niet erg veel die begonnen te schieten. Ondanks dat het er weinig waren, maakte het een heleboel lawaai. We zaten op dat moment in de kelder. Iemand zei 'het kan nu wel eens afgelopen zijn'."
Deze gebeurtenis zette de toon voor het laatste jaar van de oorlog; een periode van meer granaatbeschietingen en meer spanning. Het was ook een tijd van de talloze evacués uit de Betuwe die door Babberich trokken. Velen hiervan werden opgevangen in het toenmalige Babberichse patersklooster. Jan Kruitwagen: "We hebben ook veel evacués langs gehad. Veel mensen uit de Betuwe. Ze bleven maar kort, kregen wat te eten en gingen daarna weer verder. We hebben hierbij veel ellende gezien.