Multatuliaanse reactie
~Commentaar
Godsdienst, goden, bewijzen en onzin. Dat is waar het over gaat. Het lijkt veel op de ideeën die vooraf gingen. Nadenken, feiten, het bestaan. Het gaat over heel veel en toch gaat het om niets. Discussies, feiten, fabeltjes, hersens, breinloos, waarheid, onzinnigheid en zo veel meer. Wanneer denken we na en wanneer niet? Wanneer is iets een feit en wanneer niet? Wanneer is het bewijs geleverd en… wanneer niet? Zo veel vragen, zo veel om over na te denken. Moeten we er over nadenken? Misschien. Is dat wat Multaboni noemt nadenken? Misschien. Geen idee, niet over nagedacht, of nee, toch wel. Nee, niet over nagedacht, maar over aan het nadenken. Dat moeten we toch doen? Verwarrend en onlogisch of misschien juist wel heel logisch als je erover nadenkt. Vraagtekens zijn er ook in vele vormen als je erover nadenkt. Misschien kan je overal wel over nadenken. Je kan alleen niet aan niets denken. Niets bestaat niet, al lijkt het soms te bestaan. Als iemand zegt: 'Denk aan niets', dan denk je toch aan iets, geen idee wat, maar je doet het wel. Als iemand zegt: 'Denk niet aan een roze olifant', dan doe je dat juist wel. Ook zo'n rare eigenschap van ons mensen. Wanneer je zegt iets niet te doen, willen we het juist altijd wel doen, maar als je zou zeggen het wel te doen, doe je het ook. Dan zou het dus niet uit moeten maken wat we zeggen, het wordt toch wel gedaan. Tenzij je je zo goed kan bedwingen om het echt niet te doen, maar zelfs dan zou er waarschijnlijk een moment komen dat het toch gedaan wordt. Misschien dat dit alleen voor 'bevelen' geldt, ik heb geen idee. Nou ja, ik heb wel een idee, maar dat gaat niet hierover. Ik denk op het moment aan andere dingen. Aan wat? Van alles en nog wat, alleen niet niets. Want niets kan niet zijn en niets is dus iets. Denk daar maar over na.