Afbeelding
Foto:

Multatuliaanse reactie

~Commentaar

Kleuren en discriminatie. Het lijkt wel de discussie van zwarte piet die omgetoverd wordt tot regenboogpiet. Vroeger dachten mensen dat een donkere huid betekende dat de duivel binnenin hen zat, maar dat is ook al heel lang geleden tegengesproken. En toch blijft discriminatie bestaan. Wit voelt zich beter dan zwart en haalt zwart neer. We moeten niet eens praten over wit en zwart, het is geen duo penotti. De een is gewoon licht en de ander donker. Eigenlijk zouden we jaloers moeten zijn op degenen met een donkere huid, tegenwoordig willen we immers allemaal in de zon liggen om bruin te worden, want dat is mooi. Als je dan nagaat dat het vroeger mooi was om licht te zijn, omdat dat betekende dat je niet op het land hoefde te werken, dan zijn we erg veranderd. Misschien juist wel in positieve zin. Dan denk ik: de discriminatie neemt in kleine stapjes af en we komen dichter tot elkaar en tot één volk, maar nee, dan komt er discussie over piet. Toen waren we weer een stuk verder weg van de eenheid die aan het ontstaan was. Ik betwijfel dan ook of discriminatie ooit zal stoppen, wat we ook doen. Er is altijd wel één persoon die het oplaait en aanwakkert en iedereen volgt. Op die manier blijft het volk altijd verdeelt. Wat ik me dan afvraag is wat er gebeurt met de groep die ertussen zit, de lichtdonkere. Zijn zij niet het bewijs dat we samen kunnen zijn en zouden moeten zijn. Het bewijs dat we één geheel volk zijn. Volgens mij zijn wij het zelf die de geschiedenis zich laten herhalen, die niet leren en nadenken over wat er gebeurt is, maar er elke keer weer een nieuwe toestand van maken en zo het woord discriminatie laten bestaan. Als je het woord uit het woordenboek kon halen en zo zou zorgen dat het niet meer bestond, zou er gewoon weer iemand komen die het in het woordenboek zet en de geschiedenis doet voortleven.