Multatuliaanse reactie
Commentaar~
Een leugen voor eigen bestwil. Een mooie, wonderschone leugen om de afschuwelijke waarheid te verbergen. We hebben toch het beste voor met de ander? Al helpt die leugen jouzelf natuurlijk ook uit de brand. En dan doorgaan totdat de waarheid naar voren komt. De waarheid ontdekt door de wetenschap, de werkelijkheid. Al is niet ieders waarheid de ander zijn waarheid. Al die vragen over God en de hemel en de hel. Het universum en zijn eeuwigheid tot zolang het duurt, want wie weet houdt het universum ooit ook wel op met bestaan door wat voor reden dan ook. We weten dus eigenlijk niks en dus moeten we blijven nadenken en zoeken naar antwoorden. Denk nu na en in de toekomst. Wat is de toekomst eigenlijk? Het vergaan van tijd, al weten we eigenlijk niet eens wat tijd precies is. Uren, minuten, een begrip bedacht door ons mensen. Tijd. Wij mensen hebben niet eeuwig de tijd, we zijn niet onsterfelijk zoals goden zouden zijn. Dus moeten we alles uit het leven halen wat er in zit, maar hoe doen we dat en hoe doen we dat goed? Volgens de regels van God die bepalen of je naar de hemel mag, of moet je juist helemaal los gaan, of is er geen juiste manier van leven? Waarom leven we überhaupt? Omdat God ons op de wereld gezet heeft? Omdat we geëvolueerd zijn? Niemand die het zeker weet. Het is een kwestie van geloof. Ieder zijn mening. Of hebben we geen mening? Is alles al voor ons bepaald door een godheid of het lot of iets? Is het universum met zijn oneindigheid de reden van ons bestaan en ons gevoel van meningsvrijheid? Zijn we echt vrij of voelen we ons vrij in de wereld waarin we leven? Denken we dat we vrij zijn of zijn alleen onze zielen vrij, waar ze ook vandaan komen, en zijn onze lichamen gebonden aan de aarde en dus helemaal niet vrij? Wie zijn wij?