Luchtaanval bij Duiven
Uit "Ik herinner me ... persoonlijke herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog in Duiven, Groessen en Loo."
Na de landingen van de Geallieerden in Normandië op 6 juni 1944 en de doorbraak door de Duitse omsingeling, rukten de Geallieerden in augustus snel op in Frankrijk. Grote delen van België werden bevrijd en ze naderden de Nederlandse grens. Onder de Duitsers en NSB-ers brak er paniek uit (Dolle Dinsdag). Er was toen veel verkeer door het dorp richting Duitsland, zoals veel ooggetuigen zich herinneren.
Op 5 september 1944 schoten Engelse jachtvliegtuigen een trein, met brandstof op weg naar Duitsland, tussen Westervoort en Duiven in brand.
De heer A. Boss: "Op 5 september 1944 kan ik me herinneren, stond ik op het middaguur op het dak van het gemeentehuis, samen met de heer Nolet, een ambtenaar. We zagen een lange trein uit Arnhem komen. Toen die ongeveer bij de Horst was kwamen er ineens van achter ons jagers, Spitfires denk ik, en die doken op die trein. De trein kwam op het station Duiven tot stilstand. Enorme rookwolken stegen op en ook het station brandde af. Huize Welleveld was door de vette rookwolken zwart geworden."
P. Driessen woonde aan de Eltensestraat tegenover de molen van Willemsen. Hij was achter het huis in de wei bezig, toen de aanval begon:
"De vliegtuigen doken hoe langer hoe lager en er werd hevig geschoten. We dachten, dat het om de molen ging, dat men die wilde beschieten. Ineens was er een hevige ontploffing en de lucht werd zwart als bij een zonsverduistering. Iedereen vluchtte bij Jurrius de kelder in en wat kon men toen bidden. Later hoorden we pas wat er was gebeurd."