'Er zijn nog zo veel verhalen te vertellen'
Filmmaker Paul Haans uit Westervoort draait maar door
WESTERVOORT – Op zijn elfde ging Paul Haans samen met een vriendje en zijn vader voor het eerst naar een film: Gladiator. Deze maakte zo'n indruk op hem dat hij meer wilde weten van films. Hij begon met het sparen van videobanden, en later dvd's, tot zijn hele kamer ermee vol stond. Nu, 18 jaar later, is hij zelf degene die films maakt en ze vertoont op het witte doek.
Paul Haans (29) is al vanaf zijn vijftiende bezig met het maken van films. Op zijn vijftiende begon hij met zijn eerste film. "Mijn eerste verhaaltje mocht ik verfilmen met de camcorder van mijn ouders", vertelt hij. "Vrienden en klasgenoten speelden de rollen. Die film mochten we in première brengen in de aula bij ons op school."
Plannen voor een volgende film had hij op dat moment niet, maar iemand in de zaal was zo enthousiast geworden dat hij hem aanbood om de volgende film van de groep te sponsoren. "Dat was te gek. We hebben toen besloten om een film te maken over een maatschappelijk thema: alcohol en drugs." Maar niet alleen de onbekende kijker zag potentie in zijn werk, ook de gemeente wilde het project ondersteunen. Met die sponsoren spaarden ze een klein budget bij elkaar om een nieuwe film te maken. Deze duurde uiteindelijk 70 minuten. "Ik wilde de film graag in de bioscoop in première brengen. Dat heb ik toen opgezet en uiteindelijk geregeld", vertelt Paul. Dat gebeurde in 2006 in het Rembrandt Theater in Arnhem. "We hadden daar 100 mensen voor uitgenodigd, maar in de zaal waren 500 plaatsen. Doordat het in verschillende kranten en op TV Gelderland was aangekondigd liep de zaal die zondagochtend helemaal vol. Er zaten toen 400 onbekende mensen in de zaal die geïnteresseerd waren en onze film wilden zien."
Dit succes zorgde ervoor dat Paul aangemoedigd werd om door te gaan met het maken van films. "Met hetzelfde team hebben we in 2008 nog een lange film gemaakt, maar dit keer met een bekende acteur erbij." Ook deze film werd in het Rembrandt Theater in première gebracht, ditmaal op meerdere avonden die ook weer zo goed als uitverkocht waren. "Hierna werd ik getipt om eens na te denken over een korte film. Het voordeel daarvan is namelijk dat je mee kunt doen aan filmfestivals. Dat vond ik wel interessant." In 2010 begon hij met zijn nieuwe project: een korte oorlogsfilm. Bij deze film wilde hij gaan werken met professionals en het was zijn enthousiasme dat ervoor zorgde dat dit lukte. "Ik had 200 euro voor catering en geen budget om mensen te betalen. Wat ik wel had waren mijn verhaal en enthousiasme. Dit heb ik overgebracht naar de mensen met wie ik wilde werken. Tot mijn verbazing wilden ze allemaal meedoen", vertelt hij glimlachend.
Voor Galg en Rad
In de films die volgden is het historische genre terug te vinden. Ook in de film waar Paul nu mee bezig is staat een verhaal uit de historie centraal. Voor Galg en Rad speelt in 1743 en gaat over Matthijs en Mathias Ponts, vader en zoon. Matthijs is de eerste leider van de bokkenrijders: een groep mensen die overvallen pleegt op rijke boeren en edelen om zelf te overleven. Als Mathias ziet dat Matthijs een overval pleegt gaat hij op onderzoek uit. Dit loopt nergens op uit omdat zijn vader wordt opgepakt en veroordeeld. De film laat in 18 minuten de relatie tussen vader en zoon zien in de laatste paar dagen voor de berechting van Matthijs.
In 2012 werd het project gestart. In het eerste jaar was Paul vooral bezig met het uitwerken van het idee. "We moesten bedenken of we een lange of een korte film wilden maken. Een lange film was financieel niet haalbaar. Maar ook als dit wel mogelijk was geweest zou ik de kans waarschijnlijk voorbij hebben laten gaan. De stap van korte naar lange films is groot en ik heb nog niet genoeg ervaring om te beginnen aan een lange film." De film hoefde hij niet alleen te regisseren. Jeugdvriend Jeroen Wielheesen hielp hem. "We vullen elkaar heel goed aan. Jeroen richt zich meer op het beeld en het technische aspect van de film. Ik ben daarentegen degene die communiceert met de acteurs. Af en toe hebben we het samen over inhoudelijke stukken van scenes, maar over het algemeen houden we ons allebei met andere aspecten bezig."
Tygo Gernandt en Joes Brauers
De rollen van Matthijs en Mathias Pons zijn ingevuld door bekende acteurs: Tygo Gernandt en Joes Brauers. Maar hoe overtuig je zulke populaire acteurs om mee te doen aan jouw film? "Ik heb Tygo eerst proberen te strikken via zijn management. Ik heb hier alleen niet zoveel mee omdat zij je vaak afwimpelen als ze je niet interessant genoeg vinden. Dit gebeurde dus ook. In die tijd werkte ik met Eddy Zoey. Hij had het telefoonnummer van Tygo en gaf deze aan mij. Dit vond ik echter weer te direct. We hebben toen een plan bedacht. De beste vriend van Tygo zou hem een bericht sturen met mijn idee en de vraag of ik hem mocht bellen. Dat vond hij prima en na een afspraak heeft hij de rol gekregen."
Toekomst
Na deze film is hij zeker nog niet van plan om te stoppen. Voor de toekomst zijn er nog vele ambities, zoals bijvoorbeeld het maken van een lange film. "Van begin af aan heb ik al het idee dat ik ooit een lange film, dus een speelfilm, zou willen maken. Ik wil natuurlijk ook nog een paar korte films doen. Ik beperk me altijd tot Nederland, maar ik zou in de toekomst nog best een keer een Engels-, Frans-, of Spaanstalige film willen maken." Ook sluit Haans niet uit dat hij in de toekomst een hedendaags verhaal gaat verfilmen. "Ik ben weg van verhalen die zich in de historie afspelen, maar iets anders zou ik ook graag proberen. Ik ben wel een beetje allergisch voor het beeld waar je in leeft. Ik probeer het publiek aan te spreken door ze visueel in een andere wereld te zetten."
Een film in de Liemers
Ook de plek waar zijn roots liggen vergeet Paul niet. Hij zit nog midden in de productie van Voor Galg en Rad, maar tegelijkertijd is hij ook al druk bezig met een verhaal dat zich afspeelt in de Tweede Wereldoorlog. Het doel is om deze film in 2020 af te hebben, omdat het dan 75 jaar geleden is dat Nederland bevrijd werd. "We willen daarvoor graag een korte film maken die gelinkt is aan een fietstocht in de Liemers en een stuk van Duitsland." Plannen voor een film in de Liemers zijn er sowieso. "Op het gebied van fictie is nog maar heel weinig gedaan in de Liemers. We weten nog niet of het een verhaal gaat worden dat zich afspeelt in het verleden, het heden of de toekomst. We willen meerdere korte films ontwikkelen die zich in dit gebied afspelen. Die zouden dan bijvoorbeeld kunnen dienen als promotie van het gebied. Maar we willen wel een fictieverhaal gebruiken. Er is namelijk nog zoveel te vertellen over deze regio."
