MULTATULIAANS COMMENTAAR
Het gaat dit keer over cijfers, een streven. Het is het derde en laatste deel van idee 1291 en elk deel sluit bij de andere aan. Verbetering en verbeteren, dat is waar het om draait. En nadenken natuurlijk, want in elk deel worden we aangezet tot nadenken. Dit keer over cijfers, over een voorstel. Dan is er ook de pedante opmerking, ervan uitgaande dat we de opmerking pedant vinden. Multaboni vindt de opmerking van Multatuli pedant.
Verder ingaand op Multatuli, want wat valt er nog over het derde deel van idee 1291 te zeggen? Dat deel en het hele idee trouwens, lijkt me volkomen duidelijk. Dus nu Multatuli, het is een tijd geleden dat ik een idee van hem geplaatst heb met commentaar. Hier volgt daarom idee 6: ´De slotsom der oordeelveilingen van veel onbekwame menschen waarborgt niet meer kans op juistheid dan 't oordeel van één onbekwaam mensch.'
Bij dit idee heeft Multatuli zelf nog aanvullingen, of beter gezegd verbeteringen. Het komt vaker voor dat hij zijn ideeën van commentaar voorziet door aanvullingen of verbeteringen, maar ik vond het eerder niet nodig deze te vermelden. Bij dit idee is zijn commentaar echter zeer interessant, hier volgt het: 'Een gewaarborgde kans is geen kans meer. De juistheid, niet de kans, heeft waarborg noodig. Bovendien had ik in-plaats van 'niet meer' moeten zeggen: 'minder'.' De onduidelijkheid is groot als je het idee met het commentaar vergelijkt. Het hele idee lijkt niet meer te kloppen, of misschien klopt het deels. Ik weet het niet meer, weet u het?
Mijn hersens zijn gekraakt, gekraakt en overspoeld met ideeën waar ze geen raad mee weten. Hoeft ook niet, ik hoef niet alles te weten, al geef ik toe dat het fijn is om het te begrijpen en niet in onwetendheid voort te dolen. Maar ach, dat is de mens. Wij willen alles kennen en begrijpen, terwijl we eigenlijk niks weten. We weten niks, onze hoofden zijn leeg, we zijn leeghoofden.