Historische Kring Duiven-Groessen-Loo
Uit 'Ik herinner me' - Jan te Witt uit Groessen:
De mobilisatie van 1939 bracht ook in Groessen nogal wat veranderingen teweeg. Die kwamen menigeen niet gelegen, maar konden door jongens van zo'n tien tot zestien jaar wel worden gewaardeerd. De gespannen toestand en de moeilijkere leefomstandigheden - er was bijvoorbeeld al distributie voor enkele soorten levensmiddelen - gingen grotendeels aan hen voorbij, maar er viel wel van alles te beleven, wat er voorheen niet was. We misten vertrouwde gezichten van Groessense jongens, die elders hun dienstplicht vervulden, daar stond tegenover dat er in Groessen veel militairen waren gelegerd. Hun al dan niet militaire activiteiten zorgden voor een drastische verlevendiging van het straatbeeld. Deze militairen werden op verschillende plaatsen ondergebracht. Het voormalige café Bies, aan de Dorpsstraat, met danszaal op de verdieping, bood ruimte aan een flink aantal militairen. Het grootste onderkomen was echter het Parochiehuis, een weidse benaming voor de voormalige Lagere School, die dwars achter de kerk stond. Het gebouw had dienst gedaan als danszaal met de kermis, als zaal voor toneel- en zanguitvoeringen en in 1939 als noodkerk. In de mobilisatietijd bood het plaats aan veel militairen, die op het plein ervoor ook voldoende ruimte voor hun weinige voertuigen hadden. De militairen waren bijna allemaal afkomstig uit Rotterdam en omgeving. Hun directe commandant was adjudant Goudkamp, een dikke man, die door zijn soldaten 'De Potvis' werd genoemd. De militairen legden betonnen wegversperringen en kazematten aan op strategische punten. Zo stond er een betonnen versperring met schuin uitstekende spoorstaven over de volle breedte van de Achtergaardsestraat. Er was bijvoorbeeld een kazemat langs de spoorlijn, ongeveer waar het Zusterspaadje op de Parallelweg uitkomt. Daar stond een veldgeschut met kijkersvizier langs de spoorlijn gericht op Zevenaar.