Afbeelding

Welke passie staat bij jou op pauze?

Algemeen

Arnhem - Door de beperkende corona-maatregelen kunnen we niet meer alles doen wat we normaliter zo graag doen. Een balletje slaan met je tennismaatje, een kopje koffie drinken op een terras, de wedstrijd van je favoriete club bezoeken: het is er even allemaal niet meer bij. Je passie staat letterlijk even in de pauzestand.

In de rubriek 'mijn Passie op Pauze' vertellen plaatsgenoten over de passie die zij momenteel even niet of minder kunnen beleven, maar waar ze zich - wanneer de regels versoepeld zijn - zéker direct weer aan zullen overgeven. Wat mis jij nu het meest in deze tijden van sociale geheelonthouding? Is het de bingo in het buurthuis? Het biertje met je vrienden in de kroeg? De wekelijkse volleybaltraining? Het funshoppen in volle winkelstraten? Ach, er is zo veel om te missen op dit moment. Stuur ons een  e-mail  met een foto van jezelf of  vul hier een kort vragenlijstje in .

ANGÉLIQUE NILLESEN is werkzaam bij de dansschool Dansen bij Versteegh. "Twee keer in de week sta ik in de salsalessen met veel plezier les te geven samen met mijn collega’s. Daarnaast sta ik één avond in de week achter de bar en zie ik de leerlingen met enthousiasme binnenkomen, voorzie ik ze van een drankje en maak ik een praatje met ze. Ook ging ik er regelmatig op uit om ergens een dansje te doen. Zonder dansen voel ik me nu eenmaal niet compleet! Gelukkig gaan we op dit moment regelmatig online om live-lessen te geven aan onze leerlingen, maar je mist natuurlijk daarmee wel het echte contact. Tevens heb ik sinds kort een nieuwe passie ontdekt en dat is dj’en. Ook daarmee ga ik nu af en toe online om te streamen, maar toch mis je dan de interactie met de mensen op de dansvloer. Ik kan niet wachten tot dit allemaal voorbij is en ik iedereen weer kan zien en omhelzen, daadwerkelijk weer iemands hand kan pakken en de dansvloer op kan lopen en weer muziek mag draaien waar anderen dan weer heerlijk op kunnen dansen. Hope to see you soon! Till then; stay safe, stay positive, listen to music and dance!"


Angélique Nillesen.

EPPO HEERDING is deltavlieger. "Ik vlieg al sinds 1992 en ga regelmatig op vakantie naar de Alpen: Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Slovenië. Het is mijn grote hobby en ik mis dit vreselijk! Ik heb mijn deltavlieger thuis aan het plafond hangen. Als het weer interessant wordt (thermiek-ontwikkeling) dan gaat hij op het imperiaal van mijn auto. Mijn vliegzak met harnas en helm gaat in de auto, de kampeerspullen achterin en ben ik klaar voor het volgende avontuur. Nu dus niet meer helaas. Sinds ik met pensioen ben heb ik dus veel tijd om te vliegen, ware het niet dat alles stil ligt. Alle wedstrijden deltavliegen zijn afgelast dit jaar, zowel nationaal als internationaal. Ik zou dit jaar weer deelnemen aan de Nederlandse Kampioenschappen Deltavliegen. Wij vliegen in Nederland ook; opgetrokken door een lier, opgesleept achter een ultralight-vliegtuigje, type Dragonfly, of vliegen langs de duinen. Dit jaar heb ik slechts één vlucht kunnen maken, een lierstart in Drente, waarna het luchtruim werd gesloten wegens het corona-virus. Nu vlieg ik alleen nog in mijn dromen, gelukkig heb ik de foto's en filmpjes van mijn vluchten nog."


Eppo Heerding in actie. (Voor informatie over deltavliegen: www.leernudeltavliegen.nl)

KATJA DIROEN (42): "Als professioneel fotograaf is mijn grote passie het portretteren van vrouwen, moeders, zussen, oma’s, nichtjes, dochters etc. Nu, tijdens de corona-crisis, is mijn studio gesloten en staat het fotograferen stil. Daar baal ik enorm van. Overdag merk ik het niet zo erg, want dan kan ik me bezig houden met administratieve handelingen, de kinderen die thuis zijn en huishoudelijke klusjes. Maar als ik eenmaal op de bank beland komt de onrust. Fotografie is als een soort verslaving voor mij, ik word er oprecht blij van als ik dat mag doen. Het zorgt ervoor dat ik even nergens aan hoef te denken, ik mag andere vrouwen blij maken door ze te laten zien hoe prachtig ze zijn en ik mag mooie dingen maken. Ik geniet er echt van als ik daarmee bezig ben. Ik kan dus ook niet wachten tot mijn studio weer open kan. Inmiddels heb ik samen met mijn stagiaire een testshoot gedaan om te kijken of ik me in de studio aan de 1,5 meter maatregel kan houden. Met mijn verschillende lenzen, kan ik mooi op afstand fotograferen. Waar ik echter wel rekening mee moet houden, is dat ik zelf uit de buurt blijf. Ik heb er nogal een handje van om even een haar uit het gezicht te halen, een kraagje goed te doen of gewoon even op de achterkant van de camera de foto’s laten zien die ik geschoten heb. Dat kan nu tijdelijk niet, maar hopelijk komt daar snel verandering in, kunnen we weer terug naar ‘normaal en kan ik weer veel vrouwen fotograferen en mooie dingen maken. Voor nu moet ik het even doen met mijn nichtje, dochter en haar vriendinnen, totdat ze genoeg van mij en mijn camera hebben."


Katja Diroen.

LOURENS KRUIZINGA is vertel-opa in het Nederlands Openluchtmuseum. "Bezoekers uit binnen- en buitenland vertel ik maar al te graag over de geschiedenis van Nederland. Canadezen, Russen, Australiërs, mensen uit Schin op Geul en Appingedam, ze kwamen allemaal langs. Ik vertel ze dan het verhaal van Nederlands-Indië op het Indisch Achtererf. Jawel ook de nare kanten van deze geschiedenis. Het is een wezenlijk onderdeel van onze oorsprong en ons zijn. Mijn verhaal gaat er in als spekkoek. De optimale aandacht voor mijn verhaal krijgen we niet alleen van hen die het nog hebben meegemaakt maar ook van onze jeugd. Het mijn sport om de aandacht vast te houden en ze iets mee te geven. Maar tja, het mooie werk en mijn o zo dierbare activiteit staat op pauze. Ik mis de bezoekers en vooral de kinderen en mijn gewaardeerde collega’s. Maar laten we hopen dat we 'straks' alles weer kunnen inhalen."


Lourens Kruizinga.

BOUDEWIJN DE JONG (42) is als muzikant bekend onder de naam Bowe. "Ik mis vooral de optredens. Voor mij is dat namelijk ook een avond er op uit met vrienden. Omdat je tegelijkertijd ook nog iets moois neer wilt zetten voor publiek, is het eigenlijk veel leuker nog dan naar een kroeg gaan en borrelen. Je doet namelijk ook nog iets nuttigs en maakt anderen blij. Ik zou heel graag weer eens naar een festival gaan. Lekker buiten met muziek en mensen die samen willen genieten van mooie muziek. Er zijn voor bijvoorbeeld Lowlands ook mensen die al een kaartje kopen voordat de programmering bekendgemaakt is. Dat is veelzeggend! Festivals draaien wellicht nog meer om de sociale functie dan om de muziek. Kan niet wachten!"


Bowe (Boudewijn de Jong)

BRAM MELSE hoort bij de Koepelkerk-gemeente. "Ik ga daar normaliter op zondag lopend, ruim een kwartier, naar toe. Nu de kerken dicht blijven, mis ik dat er naar toe gaan. En de ontmoeting daar met vrienden en bekenden was ineens afgelopen." Bram vindt de online-kerkdienst vanuit de Koepelkerk een redelijke oplossing voor de overdenking en het bidden. "Maar zingen is onmogelijk, vind ik tenminste. Zingen doe je samen. Dat vind ik zo fijn: onze Jezus en zijn goddelijke vader en geest toezingen en zelfs zingend 'praten' met hem/hen, hem ervaren. God ontmoeten, zeggen we dan. Dat doet het samen-zingen dus met mij en dat mis ik nu ernstig. Ik kan nauwelijks wachten om weer in de Koepelkerk te gaan zingen, met een band en dan beginnen we natuurlijk met God bedanken, zingend. Ik hou er serieus rekening mee dat dit het hele jaar nog zo doorgaat, balen! Want de anderhalve-meter-aanpak lijkt me niet reëel voor ons kerkgebouw. Misschien in een veel grotere locatie; Eusebius of Gelredome? Dan vullen we nog eens een keer een heel stadion met ons zingen, wauw!"


Bram Melse voor de gesloten deuren van de Koepelkerk.

FREIJA POLL (26) is sociaal-cultureel ondernemer en ze mist het meest de mensen om haar heen en samen creatieve dingen doen, vooral theater spelen. "Twee en een half jaar geleden ben ik in Malburgen komen wonen. In de tijd dat ik hier nu woon heb ik zo veel verschillende en ontzettend mooie mensen leren kennen en hen mis ik ontzettend. Voor de lockdown ging ik vaak dansen bij de Arabische groep of line-dancen met de Surinamers in het Huis voor de Wijk. Maar boven alles: heel veel plezier maken met de mensen in de theatergroep die ik heb opgezet: OverMalbruggen. Momenteel kunnen onze activiteiten niet doorgaan helaas. Ik mis ook vooral onze repetities waarin we even samen gek konden doen, maar ook elkaar en elkaars verhalen delen. Ik ben echt rijker geworden door de spelers in deze groep, die mij elke week leren over andere culturen of wat het is om blind te zijn of te leven in een rolstoel bijvoorbeeld. Elkaar even ontmoeten bij onze repetities was fantastisch. Momenteel ben ik  wel ontzettend blij met het script dat onze spelers online met elkaar aan het maken zijn. Het script gaat over eenzaamheid en verbondenheid. Zo blijven we toch een beetje verbonden, ook al is het niet hetzelfde. Ik kan dan ook niet wachten om straks, met dit theaterstuk, op te treden met hen!"


Freija Poll mist de mensen om haar heen.

JAN MACKAAY is vrijwilliger bij het Nederlands Handbal Verbond op Papendal. Dat zit als zo vele instellingen 'op slot'. "Normaliter verzorg ik daar de post en verzorg ik een groot deel van de verzending van spullen. Dat ligt allemaal op z'n gat en doordat de kinderen ook niet naar school kunnen is de belangstelling voor spreekbeurtpakketten ook minder. Deze pakketten gebruiken de kinderen in de klas om iets te vertellen over de sport die zij beoefenen. Ondersteund door onder meer posters, kleurplaten, stickers van bekende internationale speelsters en spelers. Verder worden er voor activiteiten als beach-handbal en goalcha veel attributen naar de verenigingen verzonden. Allemaal dingen die ik nu mis. Buiten al het contact met de collega's, die nu allemaal thuiswerken. Misschien komt er snel een tijd dat er weer wat meer mag, dat kinderen en ouderen weer kunnen sporten. De spullen die ze daarvoor nodig hebben, wil ik graag weer versturen."

Jan Mackaay.

MARLIES HERMANS (66) had als er geen corona was geweest vorig weekend als vrijwilliger bij één van de mooie hindernissen van de Lingezegen-run gestaan. "Ook had ik de afgelopen week/weken geholpen met het opbouwen van de hindernissen. Volgend jaar gaan we er lekker tegenaan en hopen we veel deelnemers uit het hele land (en ook buurlanden) een fantastische run te kunnen bieden. Survivalrun is supergezellig en heel uitdagend, zowel de trainingen (bij VATB aan de Rijkerswoerdse plas, red.) als de runs die door de andere verenigingen in Nederland en België worden georganiseerd. Deelnemers zijn er op verschillende niveau's en van jong tot oud. Gelukkig kan ik wel hardlopen en zwemmen in park Lingezegen en zijn er mogelijkheden om ook de armspieren bij te houden, onder andere aan de deurpost, maar ik hoop dat we spoedig gezellig weer echt kunnen trainen."


Marlies Hermans in actie tijdens de Dronterlandrun in 2018. (foto: Kees Bakker)

FONS VISSER geeft spinninglessen bij SHK Sportcentrum in Arnhem. "Als jongere oudere geef ik al jaren spinningles. Dat doe ik zo'n 2 à 3 keer per week met zo'n 20 tot 25 enthousiaste deelnemers. Ik mis dit nu enorm: het samen zijn en het samen bijkletsen vooraf en na afloop van het spinning-uur." Fons is een actie begonnen. Hij heeft shirts laten maken met daarop 'I love SHK Sportcentrum'. "Om het gevoel van saamhorigheid te delen. De gehele opbrengst van de verkoop gaat naar het Vriendenfonds van Rijnstate. Mijn collega-docent is daar werkzaam op de Intensive Care. Ik heb intussen al tientallen T-shirts verkocht aan leden, maar ik ga voor nog veel méér."


Fons Visser met zijn T-shirt 'I love SHK Sportcentrum'.

LISA KÉ (36) is zangeres en songwriter. Normaliter treedt ze zo’n 100 keer per jaar op, maar dat aantal gaat ze dit jaar zeker niet halen. "In het najaar zou ik met mijn folktrio Magnolia een tour gaan doen, maar zelfs die staat nu op losse schroeven. Gelukkig hebben we wel net online een single uitgebracht: ‘See you soon’. Radio Gelderland heeft het de Kabam-plaat gemaakt, dus wordt het nummer deze week twee keer per dag gedraaid. Dat is ontzettend leuk! Ik mis het samen zingen met mijn meiden enorm, dus ik kijk heel erg uit naar het moment dat we elkaar weer kunnen omhelzen!"


Lisa Ké (links) en de andere twee zangeressen van Magnolia.

AGNETHA NOLTEN-CURRAN mist haar passies tennis en yoga. Maar ze mist haar vader nog het meest. Ze heeft er een gedicht over gemaakt:

 Het grotere gemis 

Het is allemaal één groot gemis,
voor mij vooral yoga en tennis.

Maar ik mis ook mijn dochter te zien scoren en dan een trotse glimlach op haar gezicht.
Ik ga liever een dag shoppen met mijn moeder en zus, dan nadenken over een suf gedicht.

Ik wil op vakantie en er een weekend tussen uit!
Ik mis het doorzakken met vriendinnen in de kroeg tot sluit.

Ik mis de uitjes met mijn man, hapje eten buiten de deur, wijntje op het terras of uren dansen op een feest.
Maar een knuffel van mijn moeder en vriendinnen mis ik nog het meest.

Ik weet dat er ergere dingen zijn,dat het tijdelijk is.
Maar er is nog één groot gemis. Dat doet mij nog veel meer pijn.

Nooit meer jouw hand op mijn schouder, jouw grote glimlach, jouw helpende hand en wijze raad.
Nooit meer mijn vader die mij vraagt hoe het gaat.

Was jij nog maar hier, zodat je het mij kon vragen.
Dan had ik geantwoord: Het gaat goed! Blijf gezond dan is alles straks weer normaal.
Dan had je mij niet horen klagen.

Agnetha


Agnetha samen met haar vader. (foto: Tom Reubzaet)

 CLARIEN VAN HARTEN  is 60-plusser en een duizendpoot met penseel en taal. "De zee, Sonsbeek 2020, de bibliotheek en het museum: dat mis ik nu het meest", vertelt Clarien. "Maar ik geniet heel erg van het lopen door de prachtige lentewereld en ook van - soms ietwat absurde - ontmoetingen op afstand. Ze inspireren me tot tekeningen die ik anders nooit zou maken. Een glimlach is nu goud waard!

Als straks alles weer enigszins 'normaal' is, gaat Clarien zeker een lange wandeling langs de zee maken. "En weer de mensen rondleiden in Huis Zypendaal!"


Clarien van Harten.

 BAS LUKKENAAR  (40) is bij Koninklijke Burgers’ Zoo verantwoordelijk voor de PR en Communicatie. Wat hij nu het meest mist in deze gedeeltelijke lockdown? "De bezoekers in ons dierenpark! En dan vooral ook de gezellige praatjes met onze gasten, de vragen over dieren en de enthousiaste reacties van mensen op wat ze gezien en beleefd hebben." Bas weet waar hij als alles straks voorbij is het meest van gaat genieten. "Het gezellige sociale contact met mensen! Natuurlijk allereerst met mijn eigen familie, vrienden en kennissen. Maar zeker ook met de bezoekers van Burgers’ Zoo. Mijn vader vecht momenteel dapper tegen een ernstige ziekte, dus die wil ik vooral een stevige knuffel geven als steun. Het is moeilijk dat dit nu niet kan tijdens de coronacrisis." 


Bas Lukkenaar en zijn gezin. (foto: Chrissie Sewalt)

 ERIC VELTINK  (45) is projectleider windenergie en interviewer/fotograaf. Maar Eric is ook bekend van het muziekfestival Spijkerrok op Vrijstaat Thialf in het Spijkerkwartier, dat helaas op zaterdag 27 juni niet door kan gaan. "Ik mis de voorbereidingen op Arnhems tofste muziekfestivalletje, maar we bezinnen ons op alternatieven", zegt Eric. De corona-gerelateerde maatregelen gooiden roet in het eten.

Als straks de beperkingen vanwege de coronabestrijding voorbij zijn, dan heeft Eric wel een mooi visioen: "Het in mijn armen sluiten van m'n lieve moedertje van 88 op een zonnige festivalwei te midden van al m'n vrienden met vette muziek en een fris Gulpener-biertje."


Eric Veltink.